Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.12

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

św. Neofit

Św. Neofit (Neofitos) pochodził z niewielkiej wioski Kato Drys niedaleko Lefkary i był jednym z ośmiorga dzieci Atanazego i Eudoksji. Po wielu perturbacjach związanych z zaaranżowanym przez rodziców małżeństwem i ucieczką do klasztoru św. Jana Chryzostoma w Koutsovendis, Neofit został w 1152 roku mnichem. W klasztorze nauczył się pisać i czytać, i posługiwał jako zakrystianin. Pociągało go jednak życie pustelnicze. Przełożony wspólnoty nie chciał się zgodzić na odejście Neofita z monastyru z powodu młodego wieku mnicha. Wyraził jedynie zgodę na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, którą mnich odbył w 1158 roku. Podróż utwierdziła Neofita w pragnieniu życia pustelniczego.

Po powrocie, dzięki finansowemu wsparciu innych pustelników próbował uciec na górę Latmos w Azji Mniejszej. Został jednak aresztowany w Pafos, a fundusze przepadły. Po uwolnieniu, Neofit zamieszkał w górach położonych w pobliżu miasta. W skalnych grotach urządził celę oraz kaplicę św. Krzyża i ozdobił je freskami (ok 1170 r.), które ukończył mnich Teodor (po 1183 r.).

Sława świętego pustelnika przyciągała wiernych z całej okolicy. Biskup Pafos wyświęcił Neofita na kapłana i polecił przyjęcie uczniów. W ten sposób powstał klasztor noszący do dziś imię swego świętego założyciela. Obecny kompleks klasztorny pochodzi z 1500 roku.

Aby obejrzeć pełną fotorelację kliknij na zdjęcie:

  

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska